Vióuleto-de-roucas
Viola rupestris
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette des rochers.
Descripcioun :La vióuleto-de-roucas fai partido dóu group de vióuleto sènso fuio basalo e que fai d'entre-nous amé d'estipulo primo e franjado. Èi souvènt cuberto de péu courtet e noumbrous sus li fueio e li pecou (fotò). Lis estipulo, en lanço, soun bourdado de làrgi franjo.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : Basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1.5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
- Esboudèu
- Pinèdo
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Viola rupestris F.W.Schmidt, 1791
Lachié(-faus-bouis)
Polygala chamaebuxus
Polygalaceae
Noms en français : Faux Buis, Polygala faux buis.
Descripcioun :Lou lachié-faus-bouis trachis en mountagno, sus cauquié, souto li pin-gavot e li sapino. Es eisa de recounèisse emé si flour di dos coulour, blanco e jauno e si fueio alterno que dounon d'èr à-n-aquésti dóu bouis. Flouris au bout di ramo e pièi, cado annado, fai quàuqui fueio verdo après la flourido (fotò).
Usanço :Soun bessai li meme que l'erbo-dóu-la, Polygala vulgaris. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Polygala
Famiho : Polygalaceae
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à setèmbre
Liò : Pinedo
- Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupènco
Ref. sc. : Polygala chamaebuxus L., 1753